Lengte: 41,3 km
Hoogtemeters: 440
Gereden: Augustus 2022
Het is een bewolkte en drukkend warme ochtend. Na een nacht van regen dampt alles langzaam aan droog en tegen het middaguur besluit ik om de MTB nog even uit te laten. Het doel vandaag is de rode MTB route ten noorden van het bos (Forêt domaniale de la Coubre) te gaan rijden. Deze MTB-route staat op de kaart als route 4 - La Tremblade - Ronce-les-Bains en heeft een lengte van 25km.
Om er te komen kies ik er voor om even lekker op tempo via de D25 richting de MTB-route te rijden en zo de route op te pakken bij het uiterste zuidelijkste puntje ervan. Ondanks dat de zon een klein beetje tussen de wolken door schijnt zou er volgens Meteo France nog een kleine kans op regen en onweer zijn. De Franse buienradar is wat onduidelijk over het verloop dus ik waag de gok.
Het punt waar ik de MTB-route op pak is een mooi technische singletrack. Het kronkelt zich al ligt stijgend en dalend door het prachtige naaldbos. Over de ondergrond kunnen we duidelijk zijn: zand. Er zijn hele stukken bij die goed te rijden zijn, maar er zijn ook delen waar je wederom last zult hebben van het mulle zand. Ik probeer met iets minder bandenspanning te rijden zodat het mulle zand iets beter te doorploegen is. Op het moment dat ik de route oppikte betrekt de lucht steeds meer en hoor ik in de verte gerommel: onweer. Mijn Franse weerapp laat zien dat er toch meer regen onstaat dan een uur geleden en dit neerslaggebied trekt nu wél deze kant op. Ik heb weinig keus dan door te fietsen. De MTB-route is dikke pret en kronkelt eerst paralel langs de D25, maar maakt na een paar kilometer een haaks bocht links het bos in.
De MTB-route gaat nu richting het noord-westelijkste puntje van het bos én de MTB route. Een mooie lus van 200% mul zand brengt je via een single track met mul zand langs de kust, vanwaar je op dit hoger gelegen stuk een prachtig uitzicht hebt over de zee. Maar naast de zee zie ik een mooie rolwolk die keurig mijn kant op komt. Als ik de MTB-route vervolg en de mooie singletrack het bos in duik begint het te regenen. Eerst zachtjes, maar uiteindelijk steeds harder. Omdat dit deel van de MTB-route goed beschut is door loof en naaldbomen merk ik nog weinig van de regen.
Maar het blijft niet bij regen.. het begint te onweren. En niet een klein beetje ook. Het neerslaggebied passeert dit deel van het bos maximaal en ik zit er midden in. De regen komt met bakken uit de hemel en tussen de weerflits en donder zit geen tel. Ik ben de sjaak en zoek een diepe kuil om in te schuilen. Want onweer en ik zijn geen vrienden. Mijn bliksem geleidend carbon montster leg ik verderop in het bos en zelf zit ik ineengedoken in een diepe kuil tussen de laagste bomen. Het gaat ruim 45 minuten te keer en ik ben níét blij.
Als uiteindelijk het onweer wegebt en de regen minder wordt, besluit ik om de MTB-route te vervolgen. Zelf ben ik drijfnat, maar ook de MTB-route waar ik nu over heen rijd heeft een transformatie ondergaan. Het mulle zand is in aanraking geweest met regen een dus wordt rijden nog meer feest. De smalle stukken singletrack zijn door de vele boomwortels spekglad en de delen mulzand nog zwaarder dan bij droog weer. Dit deel van de MTB-route is veel groener. Er zijn minder naaldbomen en met het vele klimmen en dalen, korte bochtjes etc. is het ondanks de natte ondergrond een feest om te rijden. Uiteindelijk rijd ik het bos uit en sta bij de officiele start van deze MTB-route in Ronce-les-bains.
Ik eet en drink wat en vervolg uiteindelijk de MTB-route weer. Het vele water en zand is een feest voor mijn ketting en remmen. Hier is geen smeermiddel tegen bestand. De MTB-route is een mooie goed te rijden slingerpad, wat een lange tijd paralel loopt aan het gewone fietspad. Pas na een aantal kilometers buigt de MTB-route af richting de kust. Inmiddels klaart het op en komt de zon er ook weer bij. Als de MTB-route weer afbuicht van de kust de binnenlanden in, wordt de aard van de MTB-route ook weer anders. De ondergond is nog steeds her en der mul maar er zijn meer naaldbomen, singletracks en klimmetjes. Niet veel later komt ik uit bij het punt waar ik de MTB-route ben gestart vanmorgen.
Ik rijd richting de D25 en sla rechts af de doorgaande weg op. Na een kleins tukje dalen sla ik links het grote gravelpad in. Dit is wederom 1 van de diverse brandpaden in het bos. Ik besluit via deze paden terug te navigeren naar de camping. Bij de eerste grote splitsing in de weg sla ik rechts en rijd op lekker temp door tot ik uitkom op de doorgaande weg, de D268. Ik sla rechts de doorgaande weg op en na nog geen kilometer pak ik het gravelpad links. Ondanks de waarschuwingsborden aan het begin van dit brede pad dat het toegang alleen is voor bevoegden etc., fiets ik gewoon door. De grap is namelijk, dat er aan de andere kant van dit pad geen waarschuwingsborden staan.
Ook dit gravelpad fiets ik in 1 lange rechts treep naar beneden, tot je weer uitkomt op de D25. Om terug te rijden naar de camping sla ik rechts af en na een rit van ruim 40 kilometer ben ik weer terug bij de camping.. waar de zon weer volop schijnt.
Zwaarte Parcours:  |
Hoogteverschil: |
| Techn. moeilijkheid: |
Bewegwijzering:  |
