Lengte: 58,2 km
Hoogtemeters: 1035
Gereden: Juni 2015
Na een nacht met regen en onweer is het 's ochtends broeierig warm. Voor vandaag staat de langste tocht op het programma: een rondje Bad Iburg. De route is zo'n 60km lang en heeft maarliefst ruim 1400 hoogtemeters met enkele zeer steile stukken.
Vanaf ons pension rijden we via de doorgaande weg Tecklenburg uit en dalen met hoge snelheid richting het westen. Iets verderop slaan we rechtsaf en rijden via een stuk weiland en bos naar het openluchtzwembad van Tecklenburg. Vanaf het zwembad rijden we met een boog om Tecklenburg heen en met een lange stevige klim komen we weer op de doorgaande weg uit. We rijden een stuk over deze doorgaande weg en passeren na een kleine kilometer de televisietoren. Uiteindelijk steken we de snelweg A1 over en duiken hier weer de bossen in om vervolgens uit te komen in het dorpje Leeden.
Het is hier wat zoeken naar de juiste weg. De GPS track die we rijden is al wat ouder en de weg die er zou moeten liggen is er niet. We besluiten om over het gras omhoog te lopen en zo de weg te vervolgen. De route die we nu volgen is niet de beroemde Hermannsweg, maar een route ten noorden daarvan. Het is een zeer afwisselende route met vele klimmetjes en afdalingen door bossen, weilanden en verbindingswegen. In de buurt van Hagen gaan we vanaf de doorgaande weg links stijl omhoog. Het is een lange mooie maar zeer pittige klim over een breed onverhard pad, wat ons door de prachtige bossen voert. Midden in de bossen komen we een forellenkwekerij tegen. Het zijn meerdere bassins met vele honderden jonge forellen die worden gekweekt om uiteindelijk op je bord te eindigen. Als we hierna het bos uitrijden komen we verderop voor een stuk weiland te staan. We twijfelen of we door het pas gemaaide land zullen rijden en besluiten om uiteindelijk met de MTB aan de hand keurig langs de kant van het weiland te lopen en uiteindelijk door de tuin van een van de woonhuizen. De man groet vriendelijk en meldt ons dat we de allereerste zijn die hier afstappen. Na een kort en zeer vriendelijk gesprek zetten we onze weg voort richting Bad Iburg.
De route naar Bad Iburg gaat over een smal en met veel boomwortels bezaaid pad. Het is extreem rustig en zijn nog geen mtb-ers of wandelaars tegengekomen en tijdens dat soort momenten komt ook het wild tevoorschijn. Voor ons uit rennen twee bruin met zwarte bokken. Ze houden ons goed in de gaten en blijven een hele tijd een paar honderd meter voor ons huppelen; een prachtig gezicht. In de bossen rond Bad Iburg is het klimmen en zweten geblazen. Alvorens we het hoogste punt van 300m hebben bereikt, moeten we over een stuk van ongeveer 5 kilometer bijna 190m klimmen. Het hoogste punt is echter van korte duur. We wijken van het brede onverharde pad af en gaan via een smal en zeer technisch bospad verticaal naar beneden. De afdaling is geweldig en we genieten volop en komen op volle snelheid Bad Iburg binnengereden. In Bad Iburg is het bij de rotonde links en voor het benzinestation direct weer rechts. We maken een rondje om het plein en de Charlottensee heen en rijden via de voet van het grote kasteel Bad Iburg weer uit. We steken de doorgaande weg over en gaan via de parkeerplaats de bossen weer in.
We volgen nu weer de Hermannsweg en dat is direct weer klimmen geblazen. Over de brede paden door het bos met enorm hoge bomen is dat overigens goed te doen. Dit deel van de Hermannsweg is ook erg fraai en op vele plekken heb je een prachtig uitzicht. De route en het gebied is beduidend anders dan de heenreis, maar dat betekend niet dat het eenvoudiger is. We krijgen vele korte klimmen te verwerken maar ook diverse mooie afdalingen. Aan deze kant van de route liggen enkele steengroeves, de kleinere passeren we op afstand en zien we minder goed. Na een korte klim komen we uit bij een enorm grote steengroeve. Alleen een groot hek staat tussen ons en de diepe afgrond in. De groeve is enorm en de hekken er omheen houden pas na ruim een kilometer op. Iets na de steengroeve komen we uit op de doorgaande weg, we gaan rechts en moeten iets verderop links een smal pad de bossen in. Met name in de zomer is deze ingang lastig te zien.
We rijden over een smal en technisch pad om het dorpje Lengerich heen en pakken verderop de Hermannsweg weer op. Als we onder de A1 doorfietsen zijn we weer in de buurt van Tecklenburg. Door het bos en via de prachtige oude huizen aan het water steken we verderop rechts de doorgaande weg op en rijden rechtdoor de bossen weer in. Het laatste deel van deze route gaat langs de rand van het bos. Via smalle bospaden klimmen en dalen we dieper het bos in. Als we uiteindelijk al klimmend in de verte de grote houten paddenstoel zien weten we dat we weer dicht bij de Hermannsweg zitten. Deze kruising zijn we een dag eerder ook gepasseerd en gaan hier dan ook rechts om zo de Hermannsweg te volgen richting Tecklenburg. Wanneer we de bossen uitrijden de doorgaande weg op, rijden we tevens Tecklenburg weer binnen terug naar het pension.
| Zwaarte parcours: |  |
| Techn. moeilijkheid: |  |
| Hoogteverschil: | |
| Bewegwijzering: |  |
