Lengte: 38,5 km
Hoogtemeters: 79
Gereden: februari 2015
Tijdens beide vakanties in Blåvand heb ik de pech dat er militaire oefeningen plaatsvinden. Hierdoor is een groot gebied vanaf de zee tot aan de Bordrup Klitplantage afgesloten. Volgens de website duren de oefeningen nog tot en met vrijdag... maar ik blijk geluk te hebben. Waarschijnlijk waren ze er klaar (mee), of zat van maar het gebied is deze vrijdag niet afgesloten.
Reeds vanaf de eerste keer dat ik in Blåvand ben wil ik het gebied waar de oefeningen plaatsvinden en daarboven op de MTB verkennen. De start is het centrum van Blåvand waar je tegenover de parkeerplaats van de supermarkt linksaf slaat. Deze doorgaande weg komt uit aan het begin van de Kallesmærsk Hede. De markante rode bol staat naar beneden, het grote hek is open en de container van de militaire controlepost ziet er verlaten uit. Met geen militairen of militaire voertuigen in de wijde omtrek te zien, besluit ik om door het gebied heen te fietsen. Het is nog vroeg, de zon komt langzaam op en het beloofd wederom een mooie dag te worden. Al fietsend over deze lange rechte onverharde weg zie je links en rechts de diverse militaire obstakels, bunkers en enkele gebouwen staan. Wanneer ik halverwege de Kallesmærsk Hede ben, komen er plots van rechts over de heide 9 grote edelherten aangelopen. Ik heb geen tijd om snel mijn mobiel uit mijn Camelbak te halen en een foto te maken en besluit om gewoon maar van dit fantastische schouwspel te genieten, wat gaaf!
De brede bospaden links en rechts zijn allemaal onbegaanbaar vanwege de vele tanks die er gereden hebben. De paden zijn omgewoeld en op vele plekken staat ook nog eens veel water. In het gebied vind ik ook op diverse plekken nog grote rode oefenpatronen (losse flodders) waarvan sommigen zlefs nog niet ontploft zijn. Ik nader het einde van de Kallesmærsk Hede en steek de weg over en pak na ongeveer 800 meter de weg links. Ik heb geen vaste route en navigeer met mijn Garmin door het gebied, op zoek naar mooie paden. Ik ga naar rechts en fiets richting het Øster Bosdal. De doorgaande weg is helaas ook onbegaanbaar en ik besluit om een ander pad te kiezen. Dit brede grindpad wat omringd wordt door hoge dennebomen komt uiteindelijk uit op een grote heidevlakte.
Midden in deze heidevlakte ligt een groot meer en ik besluit om hier omheen te fietsen. Houd op deze heidevlakte links aan en blijf het zandpad volgen totdat deze uitkomt op het fietspad. Sla rechts en naa 500 meter weer rechts. dit wandelpad komt weer uit op mijn geplande weg om het meer heen. Ook hier hebben tanks gereden, maar door in de sporen te blijven rijden is het redelijk goed te doen. Ondanks dat het slechts 5 graden is, is het ploeteren door het zand en zweet ik aan een stuk door. Wanneer de weg iets begaanbaarder wordt zie ik een steile helling naderen. Pak voor deze helling de weg naar rechts die uiteindelijk uitkomt op de doorgaande weg naar het Øster Bosdal. Iets verderop zie ik links in het veld een zeer grote groep met reeën staan. Snel tellend kom ik op zo'n 60 tot 70 reeën, die mij allemaal stoïcijns in de gaten houden. Wederom een uniek moment deze ochtend.
Via de navigatie rijd ik terug naar het grindpad in het bos. Ik besluit om nu de andere kant van het bos te pakken en zo weer richting de Kallesmærsk Hede te fietsen. Wanneer ik de doorgaande weg weer ben overgstoken kom ik wederom in het militaire gebied. Blijf deze onverharde weg volgen tot de t-splitsing en ga hier rechts. Je fietst op deze manier het bos uit en komt hier weer uit op de grote Kallesmærsk Hede. Ondanks dat het gebied open is, geven de vele waarschuwingsborden voor o.a. explosiegevaar een zeer gespannen gevoel. Ik merk al snel, dat deze kant van de heide veel wordt / is gebruikt om te oefenen. Er liggen vele rode patronen en ik zie vele verse tanksporen. Ik besluit om rechts aan te houden en zo de onverharde weg richting zee te volgen. Halverwege passeer ik een enorm metalen schietbord met daarin vele zeer grote kogelgaten. Het liefst zet ik mijn MTB er tegenaan en maak een foto, maar ik realiseer me dat dit serieuze shit is en ik begin spontaan harder te fietsen. Wanneer de weg eindelijk de duinen bereikt ploeter ik me door het mulle zand een weg naar het strand.
Wanneer ik eenmaal op het strand fiets richting de vuurtoren neemt de spanning wat af. Ik passeer weer de nodige bunkers op het strand en na ongeveer 6 kilometer sta ik weer oog in oog met de vuurtoren van Blåvand. Ik kauw hier in alle rust een energiereep weg en geniet van het mooie weer. De gereden route was ronduit prachtig en ik ben blij dat het me eindelijk gelukt is om dit gebied op de MTB te kunnen verkennen.
| Zwaarte parcours: |  |
| Techn. moeilijkheid: |  |
| Hoogteverschil: | |
| Bewegwijzering: | |
